Dit jaar doe ik voor de 3e keer mee aan de Roparun, voor de 2e keer als fietser. De eerste keer ging ik mee als ondersteuner, wat ik ook bijzonder vond, maar op de route zijn is een andere dimensie 😉.
Ik ga mee om mijn steentje bij te dragen aan het doel van de Roparun: palliatieve zorg voor mensen met kanker. Ik strijd mee aan de missie van Stichting Roparun: Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven”. Met deze inzet hoop ik het leven van mensen met kanker, voor zover mogelijk, draaglijker te maken.
Als fietser ondersteun je de lopers door op de route te navigeren en ze te beschermen. Het kan namelijk behoorlijk druk zijn op de route en ook het “gewone” verkeer is gewoon aanwezig, dag en nacht! Met 1 loper gaan 3 fietsers mee. Terwijl de lopers elke kilometer van de estafette wisselen, blijft een fietser ongeveer 60 kilometer op de route. En dat ongeveer x4!!! Een goede fietsbroek en getraind zitvlees is daarom van belang!
Een mooi moment vond ik de laatste aankomst voor de finish op de Coolsingel: alle teamleden die niet meededen aan het laatste stuk van de Roparun stonden klaar om ons op te vangen, te feliciteren en samen met het complete team naar de Coolsingel te lopen voor de finish. We hadden het gehaald!!
Ik zou iedereen aanraden om mee te doen omdat je jezelf kan verbazen dat je gewoon 250 kilometer kan fietsen, zonder al teveel slaap en rust tussendoor; het onderweg heel gezellig is met de lopers; het onderweg bij de doorkomsten in sommige dorpen compleet feest is; er onderweg heel veel enthousiaste mensen naar je juichen en klaar staan met iets lekkers; kortom bijdragen aan het goede doel van de Roparun en tegelijkertijd heel veel plezier hebben!!
Wil je mij of mijn team steunen? Klik dan HIER.